همه چیز درباره ی مت آمفتامین یا شیشه

مت امفتامین چیست؟

مت آمفتامین یک محرک قوی و بسیار اعتیاد آور است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. پودری کریستالی سفید، بی بو و تلخ که به راحتی در آب یا الکل حل می شود.مت آمفتامین در اوایل قرن بیستم از داروی اصلی خود، آمفتامین ساخته شد و در ابتدا در داروهای ضداحتقان بینی استفاده می شد. مانند آمفتامین، مت آمفتامین نیز باعث افزایش فعالیت و پرحرفی، کاهش اشتها و احساس خوشایند رفاه یا سرخوشی می شود. با این حال، مت آمفتامین با آمفتامین از این جهت متفاوت است که در دوزهای قابل مقایسه، مقادیر بسیار بیشتری از دارو وارد مغز می شود و آن را به محرک قوی تری تبدیل می کند. این ویژگی ها آن را به دارویی با پتانسیل بالا برای سوء استفاده گسترده تبدیل می کند. از نظر پزشکی ممکن است برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و به عنوان یک جزء کوتاه مدت درمان های کاهش وزن نشان داده شود، اما این موارد استفاده محدود است و به ندرت تجویز می شود. همچنین، دوزهای تجویز شده بسیار کمتر از دوزهایی است که معمولاً به اشتباه استفاده می شوند.

چگونه مت آمفتامین سوء استفاده می شود؟

مت آمفتامین به اشکال مختلفی وجود دارد و می تواند به شیوه استنشاقی، تزریقی یا خوراکی مصرف شود. روش ترجیحی استفاده از دارو بر اساس منطقه جغرافیایی متفاوت است و در طول زمان تغییر کرده است. استنشاق یا تزریق مت آمفتامین، دارو را خیلی سریع وارد جریان خون و مغز می‌کند و باعث ایجاد اعتیاد و پیامدهای نامطلوبی که سلامتی را تهدید می‌کند می شود. مانند بسیاری از محرک‌ها، مت آمفتامین اغلب در الگوی «پرخوری و تصادف» مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. از آنجایی که اثرات لذت بخش مت آمفتامین حتی قبل از اینکه غلظت دارو در خون به میزان قابل توجهی کاهش یابد از بین می رود، مصرف کنندگان سعی می کنند با مصرف بیشتر دارو، سطح بالایی را حفظ کنند. در برخی موارد، افراد از غذا و خواب چشم‌پوشی می‌کنند در حالی که مصرف مواد را تا چند روز ادامه می‌دهند.

اثرات فوری (کوتاه مدت) استفاده نادرست مت آمفتامین چیست؟

مت آمفتامین به عنوان یک محرک قوی، حتی در دوزهای کم، می تواند بیداری و فعالیت بدنی را افزایش داده و اشتها را کاهش دهد. مت آمفتامین همچنین می تواند باعث انواع مشکلات قلبی عروقی از جمله ضربان قلب سریع، ضربان قلب نامنظم و افزایش فشار خون شود. هایپرترمی (بالا رفتن دمای بدن) و تشنج ممکن است با مصرف بیش از حد مت آمفتامین رخ دهد و اگر بلافاصله درمان نشود، می تواند منجر به مرگ شود.مصرف مت آمفتامین سطوح بسیار بالایی از انتقال دهنده عصبی دوپامین را در مدار پاداش آزاد می کند، که به مغز “آموزش” می دهد تا فعالیت لذت بخش مصرف مواد را تکرار کند. دوپامین در انگیزه و عملکرد حرکتی نقش دارد و آزاد شدن آن در مدار پاداش یکی از ویژگی های تعیین کننده داروهای اعتیاد آور است. همچنین تصور می‌شود که ترشح زیاد دوپامین تولید شده توسط مت آمفتامین به اثرات مضر این دارو بر پایانه‌های عصبی مغز کمک می‌کند. اثرات کوتاه مدت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش توجه و کاهش خستگی
• افزایش فعالیت و بیداری
• کاهش اشتها و لذت
• افزایش تنفس
• ضربان قلب سریع/نامنظم
• هایپرترمی

اثرات بلند مدت سوء مصرف طولانی مدت مت آمفتامین چیست؟

سوء مصرف مت آمفتامین عواقب منفی بسیاری از جمله اعتیاد دارد. اعتیاد یک بیماری مزمن و عودکننده است که با جستجو و مصرف اجباری مواد مشخص می شود و با تغییرات عملکردی و مولکولی در مغز همراه است. همانطور که در مورد بسیاری از داروها وجود دارد، تحمل اثرات لذت بخش مت آمفتامین با مصرف مکرر آن ایجاد می شود. سوءمصرف کنندگان اغلب نیاز به مصرف دوزهای بالاتر از دارو، مصرف مکرر آن یا تغییر نحوه مصرف آن در تلاش برای رسیدن به اثر مطلوب دارند. سوء مصرف کنندگان مزمن مت آمفتامین ممکن است در احساس لذتی غیر از لذتی که توسط این ماده ارائه می شود، دچار مشکل شوند و به سوء مصرف بیشتر دامن بزنند. ترک متامفتامین زمانی اتفاق می افتد که یک سوء مصرف کننده مزمن مصرف دارو را متوقف کند.علاوه بر عواقب عصبی و رفتاری استفاده نادرست مت آمفتامین، مصرف کنندگان طولانی مدت نیز از اثرات فیزیکی مانند کاهش وزن، پوسیدگی شدید دندان و از دست دادن دندان و زخم های پوستی رنج می برند. زخم های پوستی نتیجه خاراندن پوست برای خلاص شدن از شر حشراتی است که تصور می شود زیر آن خزیده اند، مهم ترین و پرخطر ترین عوارض توهمات دیداری و شنیداری شدید است.

دیگر عوارض بلند مدت از جمله:

• پارانویا
• توهمات
• فعالیت حرکتی تکراری
• تغییرات در ساختار و عملکرد مغز
• نقص در تفکر و مهارت های حرکتی
• افزایش حواس پرتی از دست دادن حافظه
• رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
• اختلالات خلقی
• مشکلات شدید دندانی کاهش وزن

چه درمان‌هایی برای افرادی که از متامفتامین سوء استفاده می‌کنند مؤثر است؟

مؤثرترین درمان‌ها برای اعتیاد به مت آمفتامین ، درمان‌های رفتاری مانند مداخلات شناختی-رفتاری و مدیریت احتمالی است. به عنوان مثال، مدل ماتریکس – یک رویکرد درمان رفتاری جامع 16 هفته ای که ترکیبی از رفتار درمانی، آموزش خانواده، مشاوره فردی، حمایت 12 مرحله ای، آزمایش دارو، و تشویق برای فعالیت های غیرمرتبط با مواد مخدر است – در کاهش مصرف متامفتامین موثر بوده است. انگیزه‌ دادن برای سوء مصرف مواد (MIEDAR)، یک روش مبتنی بر انگیزه برای ترویج پرهیز از کوکائین و مت آمفتامین، است.اگرچه داروها در درمان برخی از اختلالات مصرف مواد مؤثر بوده اند، اما در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که با اثرات خاص مت آمفتامین مقابله کند یا پرهیز از مت امفتامین را طولانی تر کند و باعث کاهش مصرف نادرست مت امفتامین توسط فرد معتاد به مواد شود.